ροφώ — ῥοφῶ, άω και έω, ΝΜΑ, και ρουφῶ Ν και ῥοφῶ και ῥοφάνω και ῥυφάνω και ῥυμφάνω και ιων. τ. ῥυφῶ, έω, Α 1. καταπίνω υγρό με βαθιά εισπνοή, με θορυβώδη τρόπο, με λαιμαργία (α. «μη ρουφάς έτσι τον καφέ» β. «τὴν φακῆν ῥοφήσομαι», Αριστοφ.) 2. αδειάζω… … Dictionary of Greek
ρόφω — Α βλ. ροφώ … Dictionary of Greek
ρόφηση — η / ῥόφησις, ήσεως, ΝΑ [ῥοφῶ] νεοελλ. 1. η ενέργεια τού ροφώ, το ρούφηγμα 2. χημ. η συγκέντρωση στην επιφάνεια ή σε ολόκληρη τη μάζα ενός στερεού σώματος ξένων προς αυτό μορίων ή ιόντων αρχ. η σίτιση με χυλώδη, πολτώδη τροφή … Dictionary of Greek
Ωορύφας — α, και Ὠορυφᾱς, ᾱ, ὁ, Μ (στο Βυζ.) (ως προσωνυμία ναυάρχου) αβγορρούφης. [ΕΤΥΜΟΛ. < ᾠόν «αβγό» + ῥυφῶ, ιων. τ. τού ῥοφῶ* «ρουφώ»] … Dictionary of Greek
αιματορρόφος — αἱματορρόφος. ον (Α) αυτός που ρουφά αίμα, αιμοβόρος, αιμοδιψής. [ΕΤΥΜΟΛ. < αἷμα + ροφῶ] … Dictionary of Greek
αιμολάπτις — αἱμολάπτις ( ιδος), η (Α) αυτή που απομυζά το αίμα (κυρίως για τη βδέλλα). [ΕΤΥΜΟΛ. < αἷμα + λάπτω, «ροφώ»] … Dictionary of Greek
αναρροφώ — (Α ἀναρροφῶ, έω) [ροφώ] ρουφώ, τραβώ με ρούφηγμα, αναρουφώ νεοελλ. μετακινώ ρευστό δημιουργώντας κατάλληλο κενό … Dictionary of Greek
επιρροφώ — ἐπιρροφῶ και ιων. τ. ἐπιρρυφῶ, έω (AM) [ροφώ] ρουφώ, πίνω κάτι επί πλέον ή κατόπιν («πολλάκις ἐπιρροφοῡντα τοῡ ὕδατος», Πλούτ.) αρχ. ρουφώ άπληστα … Dictionary of Greek
θασόροφον — θασόροφον, τὸ (Μ) ρόφημα από χυλό αμυγδάλων τής Θάσου. [ΕΤΥΜΟΛ. < Θάσος + ροφώ] … Dictionary of Greek
θηλάζω — (Α θηλάζω) 1. παρέχω στο νεογνό τη θηλή για θηλασμό, βυζαίνω, γαλουχώ («η μητέρα θηλάζει το μωρό της») 2. (για νεογνό) ροφώ το γάλα από τη θηλή τού μαστού, βυζαίνω. [ΕΤΥΜΟΛ. < θηλή. ΠΑΡ. θήλασμα, θηλασμός, θηλάστρια αρχ. θηλαμών νεοελλ.… … Dictionary of Greek
